رستوران نوســـــــــــــــــتالژی

تهـــــــــــــــران | یوســـــــف‌آباد | 1398

تایپولوژی مسکن در محله های قدیم تهران به مدل خانه باغ نزدیک تر بوده است. غالبا در هر بنا عنصر "خیال" در عین فضامند بودن نقش موثری را در ایجاد حس "خاطره انگیزی" در دوره های مختلف زندگی یک بنا بازی می کند و می تواند در مواجهه نسل های مختلف با یک اثر معماری به عنوان ابزاری برای انطباق با تغییرات جامعه و زیست اجتماعی در ادوار مختلف باشد.

پروژه رستوران نوستالژی قرار بود در یکی از محله‌های قدیم تهران یعنی یوسف آباد متولد شد. اسمش را نوستالژی گذاشتیم چون قرار بود رسالتش ارجاع به گذشته و خاطره بازی باشد. فرآیند طراحی را از واکاوی بناهای قدیمی آغاز کردیم. حانه و باغ دو موضوع کلی بودند که ردپای آن‌ها را می‌شد در بناهای قدیمی منطقه جستجو کرد. از باغ "فضامند بودن" و از خانه "فرم‌های خاطره انگیزش" را استخراج کردیم.

تلاش ما ایجاد فضایی برای دیالوگ بین فرم و فضا و روایتی تازه از بنایی با کاربری متفاوت در بافتی اصیل بود. جایی که قرار بود خاطره‌های جدید برای نسل‌های جدید اتفاق بیفتد. سلسله مراتب فضایی، خانه را درون باغ یافتیم. پس فرم‌های معلق شده در فضا که هریک نقش ویژه ای را بر عهده داشتند همچون "OBJECT" در درون "SUBJECT" معنا پیدا می‌کردند.

برای فرآیند ساخت، سازه‌های سبک فلزی و سطوح پارچه‌ای پیش بینی شد که می‌توانستند در جهت اهداف طراحی خیال انگیزی و تعلیق در زمینه را به نمایش بگذارند و در طول زمان انعطاف پذیری بیشتری را نسبت به تغییرات مورد نیاز برای توسعه‌های آتی در اختیار مجموعه بگذارند.

کاربری: تجاری

موقعیت: ایران، تهران، یوسف‌آباد

کارفرما:جناب مهندس کیخواه

تیم طراحی: علی احمدی، شهاب احمدی، ایمان هدایتی، نیلوفر محمدزاده

معماران مسئول: شهاب احمدی، ایمان هدایتی

وضعیت: طراحی شده